Arkadaş Canlısı Ayı.
Bram büyük, dostça bir ayıydı. Hırlamayı sevmezdi, onun yerine her zaman yumuşak gözleriyle gülümserdi.
Her sabah, güneş henüz ufukta belirmeye başladığında, Bram kalkar ve kalın tüylerini silkerdi. Mahallenin yakınındaki oyun alanına giderdi, mahallenin çocukları zaten oynamaya başlamıştı. Bram'ı iyi tanırlardı ve ona sevgiyle "Amca Bram" derlerdi.
Bram küçük çocuklarla saklambaç oynardı. Büyük ayakları onun ağaçların arkasına saklanmasını zorlaştırırdı, ama çocuklar güler ve ona yardım ederdi. Sırtına tırmanır ve geniş sırtından kayar gibi bir canlı kaydırağa binerlerdi.
Sıcak yaz günlerinde Bram piknikler düzenlerdi. Leziz meyveler ve bal getirirdi, çocuklar etrafında onun etrafında otururlardı. Genç bir ayıyken yaşadığı uzak ormanlar ve maceralar hakkındaki hikayelerini dinlerlerdi.
Kışın, kar taneleri nazikçe gökyüzünden süzülürken, Bram kalın ayaklarıyla büyük kar izleri bırakırdı. Onu çok seviyordu!
Bir gün, baharın havada olduğu bir gün, Bram çocuklara köyden uzak olmayan ormanın derinliklerinde en tatlı çilekleri nerede bulabileceklerini anlattı. "Birlikte gidelim!" dedi Bram.
Ve böylece Bram ve çocuklar ormanda, kıvrımlı yollardan ve şırıl şırıl akan derelerin yanından geçerek ilerlediler. Çilekleri buldular ve küçük elleriyle topladılar. Gülüşerek ve birbirlerine hikayeler anlatarak çenelerinden su damladı.
Bram sadece büyük ve dostça bir ayı değil; aynı zamanda bilge bir ayıydı. Çocuklara dostluk, paylaşma ve birlikte oynamanın önemini öğretti. Onlar ona sadece "Amca Bram" demekle kalmadılar, aynı zamanda "Bilge Ayımız" da dediler.
Ve yıllarca böyle devam etti. Bram ve çocuklar mevsimden mevsime birlikte oynamaya devam ettiler. Mahalle, her zaman gülmeye, sarılmaya ve oynamaya hazır olan büyük dostça ayı sayesinde mutlu bir yerdi.
Ve eğer o sessiz kasabada hiç yürürseniz, dikkatlice bakın. Belki de mahallenin çocuklarıyla hala oynayan büyük dostça ayı Bram'ın bir parçasını görebilirsiniz. Çünkü bazı dostluklar sonsuzdur, hatta bir ayı ile bir çocuk arasındakiler bile.
