Ο θαρραλέος χρυσόψαρος.
Ο Μίκο ήταν ένας γενναίος χρυσόψαρος που ζούσε στη θάλασσα. Αγαπούσε όλα τα ζώα στη θάλασσα. Του άρεσε να κολυμπάει γύρω-γύρω και να κάνει φίλους με όλους.
Αλλά όχι όλα τα ζώα ήταν τόσο φιλικά όσο ο Μίκο. Κάποιες φορές, οι μεγάλοι ψάρια, οι αστακοί, οι καβούρια και οι καλαμάρια διαμαρτυρόντουσαν μεταξύ τους. Όλοι ήθελαν να είναι ο αφέντης στη θάλασσα και φωνάζανε και παλεύανε.
Ο Μίκο το βρισκε πολύ άσχημο αυτό. Ήθελε όλοι να ζουνε σε ειρήνη. Έτσι κάθε φορά που έβλεπε μια διαμάχη, πήγαινε γρήγορα. Μιλούσε τότε με τα ζώα και προσπαθούσε να τα ηρεμήσει. Έλεγε ότι όλοι ήταν σημαντικοί και δυνατοί με τον δικό τους τρόπο. Έλεγε ότι θα μπορούσαν να συνεργαστούν καλύτερα αντί να παλεύουν. Έλεγε ότι είχαν περισσότερα κοινά από ό,τι νόμιζαν.
Ο Μίκο ήταν πολύ καλός στο να μιλάει. Χρησιμοποιούσε όμορφες λέξεις και αστείες ιστορίες. Έκανε τα ζώα να γελάνε και να σκέφτονται. Τους έδειχνε ότι μπορούσαν να σεβαστούν και να εκτιμήσουν ο ένας τον άλλον. Τους βοηθούσε να λύσουν τα προβλήματά τους και να ζητήσουν συγνώμη.
Τα ζώα εντυπωσιάστηκαν από τον Μίκο. Τον θεώρησαν γενναίο και σοφό. Τον άκουσαν και ακολούθησαν τις συμβουλές του. Έγιναν πιο φιλικά και ειρηνικά μεταξύ τους. Ευχαρίστησαν τον Μίκο για τη βοήθειά του και τον αποκάλεσαν το διαμεσολαβητή της θάλασσας.
Ο Μίκο ήταν χαρούμενος που μπορούσε να βοηθήσει τα ζώα. Ένιωθε χρήσιμος και αγαπητός. Συνέχισε να κολυμπάει γύρω-γύρω και να κάνει φίλους με όλους. Απόλαυσε την αρμονία στη θάλασσα. Ήταν ένα γενναίο χρυσόψαρο και ένας πραγματικός ήρωας.
