De Slimme Ezel.
Dobby was een grappig ezeltje. Hij had een grote kop met een klein lichaam. Hij woonde in een klein dorpje met zijn moeder en zijn broertjes en zusjes. Dobby hield ervan om te leren en te lezen, maar soms vond hij school een beetje lastig. De andere dieren plaagden hem vaak en zeiden gemene dingen, zoals dat hij dom, lui en lelijk was. Ze dachten dat hij nooit iets zou kunnen bereiken in zijn leven.
Dobby voelde zich erg verdrietig, maar hij gaf de moed niet op. Hij wilde bewijzen dat hij slim en hardwerkend was. Elke dag bestudeerde hij zijn boeken en maakte hij zijn huiswerk. Hij luisterde goed naar zijn leraren en stelde veel vragen. Dobby droomde ervan om zelf een leraar te worden en andere ezels te helpen.
Op een dag kreeg Dobby een hele bijzondere kans. Er was een wedstrijd voor alle scholen in de buurt. De beste leerlingen van elke school mochten meedoen aan een spel waarbij ze vragen kregen over allerlei dingen die ze hadden geleerd. De winnaar zou iets heel moois winnen om verder te leren.
Dobby wilde heel graag meedoen, maar de directeur was niet meteen overtuigd. Hij dacht dat Dobby niet zo goed zou zijn als de andere dieren. Hij dacht aan andere dieren, zoals een slimme vos, een wijze uil of een snelle konijn. Maar Dobby smeekte hem om hem een kans te geven. Hij vertelde dat hij heel hard had gewerkt en dat hij alles wist wat er in de boeken stond.
Uiteindelijk ging de directeur akkoord, maar hij waarschuwde Dobby dat hij niet verdrietig moest zijn als hij niet zou winnen. Dobby bedankte hem en beloofde dat hij zijn best zou doen. Hij ging naar huis en studeerde nog harder. Hij oefende alles wat hij had geleerd en deed zelfs oefeningen met zijn moeder.
De dag van de wedstrijd kwam. Dobby ging naar de grote zaal waar het spel zou zijn. Daar zag hij de andere spelers. Ze waren allemaal groter, sneller en sterker dan hij. Ze keken hem een beetje gemeen aan en lachten hem uit. Ze zeiden dat hij toch geen kans maakte en dat hij beter kon opgeven.
Dobby voelde zich een beetje zenuwachtig, maar hij liet zich niet bang maken. Hij ging naar zijn plaats en wachtte op de vragen. Het spel begon. De vragen gingen over dingen zoals waarom de lucht blauw is, hoeveel poten een spin heeft, welk dier in de winter in slaap valt, en nog veel meer. Dobby wist alle antwoorden! Hij drukte snel op de knop en gaf het juiste antwoord. Hij was sneller en slimmer dan de andere dieren. Hij had de meeste punten en won het spel!
Iedereen in de zaal was verbaasd. Niemand had gedacht dat een ezel zou winnen. Dobby was ontzettend blij. Hij had zijn droom waargemaakt! Hij kreeg iets heel moois om verder te leren. Hij studeerde hard en werd een geweldige leraar. Hij gaf les aan andere ezels en inspireerde hen om te leren en te groeien. Dobby werd gerespecteerd en geliefd door iedereen. Hij was slim, ijverig en prachtig. Hij was Dobby, de ezel die leraar werd.
